U današnjem članku donosimo priču o Titu Misimoviću, čovjeku čije ime gotovo uvijek izaziva pažnju i znatiželju. Rođen u selu Jablanica kod Gradiške, Tito je odmalena bio neobičan, prije svega zbog imena koje nosi – istovjetnog imenu jednog od najpoznatijih vođa bivše Jugoslavije.
Njegovo ime nije rezultat porodične tradicije niti političkog nasljeđa, već ironije. Njegov otac Vitomir, povratnik iz Australije i zagovornik Kraljevine Jugoslavije, ime Tito nadjenuo je iz prkosa, iako je bio simpatizer Draže Mihailovića – toliko da je starijem sinu dao ime Karađorđe. Nakon što je uhapšen zbog psovanja Tita, ironično bi tvrdio: “Ne psujem vašeg Tita, nego svog.”
Tito je kroz odrastanje često bio predmet zadirkivanja zbog svog imena, no s vremenom je naučio nositi ga s ponosom. Tokom života susretao se s brojnim neobičnim situacijama – od policajaca koji mu, nasmijani, opraštaju kaznu, do službenice matičnog ureda koja ostaje prekovremeno “zbog Tita”. Ipak, bilo je i težih trenutaka, poput odbijanja svećenika da krsti njegovu djecu, zbog čega je privremeno prihvatio ime Tomislav za crkvene evidencije.
Zanimljivo, otac Vitomir je kasnije dobio još jednog sina i nazvao ga Dragoljub, u čast Mihailoviću. Uprkos političkoj simbolici njihovih imena, Tito i Draža, kako ih svi zovu, ostali su bliski, što je u njihovoj sredini postalo izvor simpatičnih komentara.
Danas, Tito radi kao zavarivač u Glini, gdje ga ljudi poštuju, a njegovo ime više ne izaziva iznenađenje. Stariji ga često podsjećaju na bivšu državu i časte ga pićem. Iako prema Josipu Brozu nema poseban stav, priznaje da je čuo mnogo pozitivnog o njemu.
Svoj veliki san – posjetiti Kumrovec, Brozovo rodno mjesto – planira ostvariti 25. maja, na nekadašnji Dan mladosti, zajedno sa svojom porodicom. Iako se njegovo ime često spominje sa smiješkom, priča Tita Misimovića je ljudska, topla i autentična – svjedočanstvo o snazi identiteta, humoru i dostojanstvu.